วันเสาร์ที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

ช่วงที่น่าเบื่อ

เฮ้อๆๆๆๆ

ช่วงนี้ทำไมมันน่าเบื่ออย่างนี้ก็ไม่รุ
ทำไมมันต้องสอบเยอะแยะตาแป๊ะขายหมู ขนาดนี้ด้วยก้ไม่รู้
อยากไปอเมริกาไวๆๆจัง
ใจไม่อยู่กะเนื้อกะตัวแล้วด้วยสิ
อีกไม่กี่เพียงอึดใจ 25วันเท่านั้น
ฉันจะได้ไปเที่ยว(ทำงาน)แล้ว
พอคิดยังงี้ทีไร ตั้งใจอ่านหนังสือขึ้นมาทันทีเลย
...แต่ไม่รู้พอถึงวันที่ไปจริงๆ ยังจะอยากไปอยูรึป่าว
คิดถึงป่ะป๊า หม่าม๊าชัวร์เลยเราT^T

สู้สู้!! จอมขวัญ ผ่านมันไปให้ได้
ภาษาอังกฤษวันนี้ : Fighting, study for the exam

วันอาทิตย์ที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

Money is(big) problem.

สองสามวันที่ผ่านมาได้มีเมล์แจ้งหนี้มาที่ฉัน ตอนแรกก็งงว่ามันคือไร อ้อสักพักเพื่อนโทรมาบอกว่ามันเป็นค่ามัดจำบ้าน(ที่ดีซี)บวกกับค่าอยู่ล่วงหน้า2อาทิตย์เป็นเงิน11800฿ (คิดเป็นดอลก็ค่าอยู่อาทิตย์ละ95$ ค่ามัดจำ150$) ซึ่งตาย( ห่า)หล่ะ อะไรกันวะขนาดยังไม่ไปเลยต้องจ่ายเงินก่อนอีกหรอเนี่ย ที่จ่ายๆไปแล้วก็ไม่ใช่น้อยนะ สุดท้ายเลยคิดได้ว่าต้องจัดสรรเงินด่วนทำบัญชีซะ เพราะความเป็นไปได้ที่ไปอเมริกากลับมาเงินติดลบแน่ ไม่มีเงินคืนป่ะป๊ากะหม่าม๊า !!ใช่ป่ะงั้นฉันต้องรู้ก่อนว่าจ่ายไปเท่าไรบ้างที่นี้จะได้รู้ว่าต้องหามาคืนเท่าไรจึงจะคุ้มกับค่าที่เสียไป ดูท่าว่าต้องทำงานหนักไม่ใช่น้อยแน่เลยก็จ่ายไปเยอะซะขนาดนี้
แต่ตอนนี้คงทำเฉพาะเงินที่เสียไปอย่างเดียว(ก่อนไปอเมริกา)คร่าวๆ
มีค่าไรบ้างหว่านึกก่อน.......ค่าโครงการ45000฿ ค่าตั๋วเครื่องบินไปกลับ45000฿ ค่าวีซ่า4500฿ ล่าสุดค่าที่พัก11800฿รวมเป็นเงิน106300฿ อกอีแป้นจะแตกฉันจ่ายเงินไปเยอะขนาดนี้แล้วหรอ แล้วจะมีปัญญาหาคืนป่ะป๊ากะหม่าม๊าได้ไหมเนี่ย(อุตส่ากะจะอู้บ้างซะหน่อย มีหวังไม่ได้องไม่ได้อู้แล้วหละตู T_T ชีวิต) ไม่เป็นไรทำๆไปเดี๋ยวก็คงได้คืนมาบ้าง ถ้าได้กลับมาไม่ครบก็ถือซะว่าที่ขาดหายไป ค่าไปเมืองนอกละกัน อิอิ(ไถไปเรื่อย) แต่ถ้าขาดหายไปเยอะก็คิดซะว่า....ไรดีหล่ะ โทษซวยละกันยังไม่อยากโทษตัวเองอ่า(แย่จังเลยเรา)
ค่าเงินดอลตอนนี้ 1 USD =
33.02฿
ภาษาอังกฤษวันนี้: You must do it for money money and money, it‘s over.
Happy valentine.

วันเสาร์ที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

ก่อนเดินทางใน32วัน

ก่อนการเดินทางไปจริงๆในอีก 32วัน เรามารู้ที่มาที่ไปกันก่อนดีกว่า
ฉันชื่อจอม(โอเคเป็น ญ นะ) เรียนปีสอง มหาลัยนึง คิดว่าซัมเมอร์นี้ว่างเลยอยากลองหาประสบการณ์ใหม่ๆก็เลยไปสมัครโครงการWork &travel บางคนอาจจะยังไม่รู้จัก มันก็คือโครงการแลกเปลี่ยนสำหรับนักศึกษาที่สนใจไปทำงานและเที่ยวด้วยที่อมริกา เขาจะมีตำแหน่งงานให้เราทำที่นู้นแล้วเวลาว่างเราก็ไปเที่ยวได้ด้วยอะไรทำนองนั้น เขาจะให้เราเลือกว่าอยากทำงานประเภทไหนและที่รัฐไหน ฉันเลือกที่จะทำงานสวนสนุกชื่อ Six flags(คนไทยอาจไม่ค่อยรู้จักแต่ที่นู้นเขาดังนะ)เห็นคนที่เคยไปๆมาบอกว่างานนี้ไม่น่าเบื่อพบเจอคนเยอะดี แล้วก็เลือกไปที่วอชิงตัน ดีซี แหะๆเห็นว่าเป็นเมืองหลวงเลยคิดว่าน่าจะมีอะไรให้เที่ยวเยอะแหละเลยเลือกไป หลังจากเลือกอะไรต่อมิอะไรแล้วก็มีอะไรให้เราไปทำนิดหน่อย เช่น สัมภาษณ์งานกับนายจ้าง จ่ายค่าโครงการ ไปทำวีซ่า อะไรประมาณนี้แหละ ซึ่งตอนนี้ก็เสร็จเรื่องแล้ว
ก็เหลือเพียงแต่รอๆๆวันที่จะเดินทางนั่นแหละ ว้าวน่าตื่นเต้นแฮะ สำหรับคนนึงที่ไม่เคยไปเมืองนอก ไม่แค่นั้นต้องไปทำงานหาเลี้ยงชีพ(พูดเว่อร์ไปไหม แต่มันเรื่องจิงนี่นา) ) สงสัยช่วงนี้คงต้องฝึกสปีกอิงลีชซะหน่อยจะได้ไม่ปอดเกินไปเมื่อไปถึงที่นู้นว่าไหม? เฮ้อจะรอดไหมหล่ะตู เตรียมลุ้นกันดีก่าว่าฉันจะฝ่าภารกิจในต่างแดนไปได้รึป่าว(อืม ใช่ออกเดินทางวันที่ 17มีนาคมเวลา23.55น. )

ภาษาอังกฤษวันนี้: ไว้ด่าคน(ที่ด่าเราก่อน) Ass hole,bitch ,fucking(ไม่สุภาพแต่ก็เตรียมไว้ก่อนไม่เสียหายนี่นา)



ในที่สุดการผจญภัยในต่าง แดนก็เริ่มต้น....มันยังไงกันแน่?


เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านฉันได้ดูหนังเรื่อง Julie & Julia ตัวหนังเป็นการบอกเรื่องราวหญิงสาวสองยุคที่มีอะไรคล้ายๆกัน แต่มันโดนใจฉันตรงที่ว่านางเอกได้ทำบล็อกเกี่ยวกับอาหารโดยมีภารกิจท้าทายตัวเองให้ทำอาหาร524เมนูใน365วัน มันน่าสนุกแฮะ ฉันเลยคิดว่าใช่สิ! อีกไม่นานฉันก็จะไปผจญภัย82วันในต่างแดน ทำไมฉันไม่ลองเขียนเล่าเรื่องที่ไปพบมาในแต่ละวันบ้าง มันอาจจะเป็นไกด์ไลน์ให้กับใครบางคนที่อยากไปบ้าง....น่าสนุกดีว่าไหม